Klinkt logisch… je levenstempo vertragen. Of niet?
Ben je je bewust van je dagdagelijkse routinematige gedrag? We staan op, we ontbijten en terwijl we onze tanden poetsen doen we 10 dingen tegelijk waardoor we vaak ook nog eens met tandpasta knoeien (van efficiëntie gesproken!). We verlaten gehaast het huis en gaan naar het werk. Doorheen de dag zijn we bezig met het werk en 50.000 andere dingen in ons hoofd (wat gaan we vanavond eten? Wat zou die collega van mijn kapsel vinden? Wanneer was weer die afspraak bij de tandarts?). Daarna komen we uitgeblust thuis en begint de 2de shift van de dag. Eten maken, opruimen, huishouden… Uitgeput plof je om 21u neer op de zetel en dan zou je eigenlijk ook nog moeten gaan sporten om toch zeker te voldoen aan de Facebook/Instagram-norm. Om 23u kruip je veel te laat in bed, maar hè, anders heb je toch helemaal geen tijd gehad voor jezelf! Om 6u gaat de wekker weer af en begin je weer van voor af aan. Gelukkig heb je 3 weken vakantie op een jaar om te onthaasten. Of hoor ik je nu stiekem denken dat je deze rush dan ook doorzet?
Ben je je bewust van dit gedrag?
- Zo nee, leef je vaak in je gedachten? Ben je vaak bezig met het verleden of de toekomst? Gaan er vaak momenten op een dag voorbij zonder dat je dit beseft?
- Zo ja, als je dit de komende jaren zo verderzet, draagt dit dan bij aan wie je wil zijn en welke doelen je nastreeft in het leven? Ja? Prima! Nee… wil je bewust gaan leven en gaan kijken naar wat je echt belangrijk vindt en je aandacht volledig verdient?
